|
|
เมื่ออิเหนามีอายุ ๑๕ ปี ได้ไปร่วมงานศพอัยยิกาที่เมืองหมันหยาได้หลงรักนางจินตะหรา ไม่ยอมเข้าพิธีอภิเษกกับนางบุษบาคู่หมั้น เมื่อถูกพระบิดาบีบบังคับก็ถือโอกาสออกจากเมืองกุเรปันปลอมเป็นปันหยี(โจรป่า) กลับไปเมืองหมันลอบเหยา ระหว่างทางได้นางสการะวาตี นางมาหยารัศมี และนางสังคามาระตา ธิดาและโอรสระตูปัญจรากันและระตูปักมาหงั้นสองพี่น้อง ต่อมาอิเหนาได้สองนางเป็นชายา และรับสังคามาระไว้เป็นอนุชา อิเหนาลอบเข้าหานางจินตะหราแล้วได้นางเป็นชายา
ท้าวกุเรปันมีรับสั่งให้อิเหนากลับจากเมืองหมันหยาถึงสองครั้งเพื่อเข้าวิวาห์กับนางบุษบา แต่อิเหนาปฏิเสธ ท้าวดาหาขัดเคืองพระทัยมากจึงประกาศยกนางบุษบาให้แก่ใครก็ตามที่มาสู่ขอ
ฝ่ายระตูจรกา อยากมีคู่ได้ให้ช่างเขียนไปวาดภาพธิดาเมืองต่างๆ ช่างเขียนไปลอบวาดภาพนางจินดาส่าหรีธิดาของท้าวสิงหัดส่าหรี และวาดภาพนางบุษบา ๒ ภาพ ปะตาระกาหลาพิโรธอิเหนาจึงลอบนำภาพนางบุษบาไปภาพหนึ่ง เมื่อระตูจรกาเห็นภาพนางบุษบาก็หลงใหลขอร้องระตูล่าสำพี่ชายให้ไปสู่ขอ ท้าวดาหาก็ทรงยกให้ ปะตาระกาหลานำภาพนางบุษบาที่ได้ไปไว้ใต้ต้นไทร วิหยาสะกำโอรสท้าวกะหมังกุหนิงออกเที่ยวป่าพบภาพนางบุษบาก็ล่มหลงคลั่งไคล้ใคร่ได้นาง ท้าวกะหมังกุหนิงเห็นใจจึงแต่งทูตนำราชสาส์นและบรรณาการไปสู่ขอนางบุษบาพร้อมกับเตรียมกองทัพไว้รบ หากการสู่ของนางไม่สำเร็จ ท้าวกะหมังกุหนิงบอกไปยังระตูปาหยังและระตูประหมันน้องชายทั้งบรรดาหัวเมืองขึ้นทั้งปวงให้จัดทัพมาช่วย
